18 lipca 2010

myśli

myśli
jak motyle

tylko wyciągnąć rękę
aby je złapać

lecz myśli jak motyle
są wolne

płyną z chmurami po niebie
chowają się w snach
nocą budzą uśpione pragnienia

w myślach ukryty cały mój świat
w myślach szukam jutra i tęsknię za wczoraj
w myślach zanurzam się w moim dziś i tutaj
w myślach jestem wszędzie i jestem wszystkim

moje myśli
odbijają się w zielonych zwierciadłach
mówią iskrzącymi znakami
niewidzialnym dotykiem
ust pocałunkami

w myślach mogę się bać
nie muszę być dzielna

w myślach mogę się śmiać
nawet sama z siebie

w myślach
oddycham wolnością
upijam się nią

i unoszę się
aż do księżyca


7 komentarzy:

  1. O motyla noga:)ładny ten wiersz.
    Zwłaszcza,że moja ulubiona tematyka.Motyle.
    Lubię jak ktoś tworzy wiersz połączony z nimi,bo myśli
    i chwile są ulotne jak motyle;).
    Dobrej nocki.I miłego całego tygodnia.

    OdpowiedzUsuń
  2. czarodziejka19.07.2010, 09:22

    Slicznie to napisalas!! przeczytalam dwa razy, a teraz pójdę i trzeci :) Usciski!!

    OdpowiedzUsuń
  3. Robaczku, dziękuję.
    Wiem, jak bardzo lubisz motyle. Kiedyś dawno temu była notka o motylach i pamiętam Twój komentarz spod niej, zachowałam go sobie wraz z notką :)
    Przyjemnego tygodnia, pozdrawiam :)))

    OdpowiedzUsuń
  4. Czarodziejko... rumienię się normalnie ;)
    Ściskam również :)))

    OdpowiedzUsuń
  5. Kochani,
    życzę Wam dobrego, przyjemnego tygodnia :)))

    OdpowiedzUsuń
  6. Motyle są wolne... Byłam kiedyś na sztuce teatralnej o tym tytule. Ale co sie stanie, gdy motyl z nadmiaru wolności wpadnie w sieć pajęczą?
    Wiem jak cenisz wolność, Czekoladko ale zacytuję Ci fragment wiersza mojego Maga pt. Moje pojęcie wolności: Miałem ja serce wolne,co wciąż na coś czekało. Aż przyszłaś ty, jedyna, w młodości cudnej szacie, i anim ja się spostrzegł w kowala się zmieniłaś. Twe serce było ogniem i młotem na raz. W rytm jego szybki, oczy, usta, ramiona... I choć'em człowiek wolny wybieram tę niewolę.

    OdpowiedzUsuń
  7. Trzeba uważać, aby się tą wolnością nie zachłysnąć, bo to dopiero może zgubić.

    Piękny fragment, jestem ciekawa całego wiersza :)

    OdpowiedzUsuń