burzą tulę cię...

Burza. Dawno takiej nie było. Ostatnio tylko "beczki z piwem kulali za horyzontem". Na niebie pokaz świetlny błyskawic. Niebo ciska piorunami, grzmi, wali. I cisza. Po chwili deszcz zaszumiał w liściach i rynnach, zabębnił w dachy i parapety, potokiem spływa po ulicach, wsiąka w szczeliny chodników. Poi ziemię, która pęcznieje, aby następnie wydać owoce. Strugami spływa mi po twarzy, ramionach, wzdłuż kręgosłupa, odnajdując ścieżki, którymi wędrują dłonie kochanka. Żłobi niewidzialne drogi, spływając śladami jego palców. Sensualna. Cisza. I tylko chmury płoną na niebie rozcinanym nitkami błyskawic na horyzoncie. Usta muśnięte ustami. Jej zapach odciśnięty na jego dłoniach. Cisza. Cielesny taniec deszczu.